یک نقطه

متفاوت هستم ، احمد یزدانی با نگاهی ویژه ؛ بینشی انسانیاهل شعر و واژه ، جمله را میکاومگاه صاف و آبی ؛ گاه هم بارانیجنس من از هجرت ،ره سپردن کارمعاشق تغییرات ؛ریشه ای ، بنیانیمثل شمعی روشن ، سوز و سازی دائمگریه هایم جانکاه ، ضجّه ها پنهانیساده ؛ بی پیرایه ،بی گره ؛ بی مشکلخاطراتی روشن ؛ سختی و آسانیایده آلم قُلّه ، رو به آنجا راهیظاهرم آرام است ،سینه ام طوفانیمیکنم با شعرم ؛ رو به فردا پروازهاله ای از احساس ؛ مثبت و نورانیعاشقِ زیبائی ، مثل گل ،آزادینا امیدی محکوم ، کردمش زندانی . یک نقطه...

میدوید فیل در سحرگاهان
چشم جنگل برای او نگران
گرگ از ره رسیده ای پرسید
علّت آن فرار و حکمت آن
گفت فرمان قتل صادر کرد
شاه جنگل برای کفتاران
خنده ای کرد گرگ و با او گفت
فیل هستی تو غم نخور قربان
میدوید فیل و اینچنین میگفت ،
داده اجرا به دست خر ، نادان .

کوتوال خندان

یک نقطه...

بنام آن که هستی از عدم ساخت
زلال علم جاری از قلم ساخت
به نور خود چراغ دانش افروخت
جهان را گونه گون از هر رقم ساخت
کنم من ساز گفتارم چنین کوک
تمام زندگانی را ز دم ساخت
ز اجزائی که جزئی از تمامند
جهان عمر ما را یک قدم ساخت.

یک نقطه...

چون دلت با تو نباشد زندگی دارد چه سود
جسم بی دل لذّتی کی می برد از دشت و رود ؟
هرکه را یاری نباشد جسم و جانش مرده است
برنمی خیزد ز گور مردگان آتش و دود .

یک نقطه...

وطن رنجیده و در پیچ و تاب استنمای رشد میهن بر سراب استگرانی مشکل هر خانوادهتحمّل کردنش اوج عذاب استنشد چون چاره و تدبیر جدّی ،دگر درمان برایش بی جواب استشده در ادّعامان اوج قدرتولی در رزق و روزی اضطراب استگروه بی سواد و پر افاده ،شده حاکم ، دل دانا کباب استخردمندان نموده عزم هجرتبه هر چهره که میبینی نقاب استبدریا می رود رودی که جاریستبماند آب راکد منجلاب استسفارش کرده مولا مردمان رابفرزند زمان بودن ، چو خواب استعمل جائی ندارد تا شعار استشعار حاکم و ریتمش پر شتاب است.خداوندا نگهبان وطن باشنباشد لطف تو خانه خراب است یک نقطه...

خوش بحالش آنکه باشد مادر بی مادری
غم زداید از دل و از چهره اش با دلبری
معبری سخت از برای امتحان خالق است
چون موفّق شد کند بر خلق عالم سروری
سینه بیمادران چون مهبط روح خداست
از چنین راز بزرگی بهتر است در نگذری
راز خوشبختی برایت گفته ام در دست توست
میتوانی خوانده آنرا یا که از من بگذری.

یک نقطه...